De Bay of Islands...

Ik ben via Kerikeri naar Pahia aan de Bay of Islands gereden. In Kerikeri had ik de motor op een kleine plek tussen twee parkeervakken gezet. Paste prachtig, vond ik... Maar bij terugkomst bij de motor na een lunch, trof ik de parkeerwachter aan. Zij vond het niet zo'n mooie plek voor mijn motor en zou bijna een prent uitschrijven. Ik was net op tijd terug. We hebben bijna een uur staan kletsen en ik kreeg een aantel leuke tips voor de omgeving en Pahia van haar. En geen bekeuring... :-D. Soms zit het mee.

Pahia is een echt toeristisch plaatsje, maar niet met die grote hotels zoals in Spanje of Griekenland. Dat is mij hier wel opgevallen. Ik heb een leuk hostel genaamd "The Mousetrap" en de naam is toepasselijk. Veel niveaus en trappetjes. Omdat ik zondag met Camilla heb afgesproken, wil ik zaterdag de bay of islands wel zien vanaf het water. Ik heb weinig keus, einde seizoen dus er vaart zaterdag precies 1 boot. Dat is makkelijk, doe mij die maar! Twee dames uit mijn hostel, moeder Els en dochter Lise uit Groningen, doen hetzelfde. Gezellig! En we treffen het zaterdag enorm. Het is heerlijk weer, het lijkt wel zomer zo hier in de herfst.

Er wordt gesuggereerd dat we met dolfijnen kunnen zwemmen, maar als de crew ziet hoe groot de interesse is, blijkt het niet te mogen vanwege de jonge dolfijnen die aanwezig zijn. Dus niet gezwommen, wel prachtig om te zien. Ook een paar leuke foto's weer van deze dolfijnen.

We varen langs verschillende kleine en grotere eilandjes naar The Hole in The Rock. Weer een gat in een rots, uitgesleten door het water. Maar deze is zo gevormd dat we er doorheen kunnen varen. Daarna met nog een stop en wandeling naar een uitkijk bovenop een eiland terug richting Russel en Pahia. Els, Lise en ik stappen van boord in Russel. We hebben hier een heerlijke lunch aan het water, lopen wat rond en zien opeens een enorme vis in de haven hangen. Toch even kijken... Komen hier plezierjachten hun visvangst van die dag wegen. En deze heeft een zwaardvis gevangen. Gigantisch groot en 289 kg zwaar. Maar ook treurig om te zien. Het volgende jacht heeft een iets kleinere zwaardvis mee en een andere vis die zo uit een tekenfilm lijkt te komen. Een Hapuka (of zoiets) wordt ons verteld. Later, bij Camilla, mag ik die Hapuka proeven. Stevig vlees en erg smaakvol.

Maar dit was een heerlijke dag met leuk gezelschap.