Vandaag zorgt het weer dat ik mijn dag moet aanpassen. Het is stormachtig en het hoost. Er geldt een waarschuwing voor zware windstoten in het gebied boven Auckland. Ik zou vandaag door Auckland naar het noordelijkste deel van dit eiland, maar dat wordt een dag later. En omdat het ook nog geen weer is om naar het museum te lopen, kan ik mooi mijn blog weer even bijwerken. Ook heb ik nog wat foto's van routekaarten toegevoegd.

Vrijdag 24 april heb ik eerst met Joe mijn motor nog even gecheckt. Olie bijgevuld, ketting gesmeerd en her en der weer wat bouten van de kofferrekken aangedraaid. Joe is wat verbaasd dat ik dingen zelf weet en doe. Na nog een laatste kop koffie, verlaat ik het warme nest van Joe en Noeline. Ik ga verder langs de kust naar Tairua op de Coromandel Peninsula. Het weer valt me mee, de lucht trekt gelukkig weer open. Bij het tanken heb ik een praatje met de caissière. Als ik vertel dat ik naar Hot Water Beach wil, kijkt hij even na wat de beste tijd is. Want de hot water spring ligt echt op het strand en is bij hoog water niet te zien / voelen / bereikbaar. Verder krijg ik het "advies" om twee scheppen mee te nemen: een om een gat te graven voor het hete water, de ander om alle Aziaten weg te slaan! Ahum... De man buldert van het lachen. Maar het is nog niet de juiste tijd voor Hot Water Beach, dus ik rij eerst naar de nabijgelegen Cathedral Cove. Deze door water uitgeslepen grot is wel met hoog tij te bereiken, want je loopt bovenlangs. Het is een wandeling van 45 min, enkele reis. Leuke korte wandeling met mooie vergezichten. En tijdens de wandeling kom ik een Zwitsers stel tegen met 5 jarig zoontje Luis. We waren buren op de camping bij Portobello (Otago Peninsula op het zuideiland) en zijn elkaar al meerdere keren tegen gekomen. Eerst tweemaal in The Catlins, daarna in Collingwood en nu dus hier. Zo leuk, we volgen ongeveer dezelfde route. Ook zij zijn hier voor ca 10 weken. Ze gaan net 3 dagen voor mij weer naar huis. Na de Cathedral Cove en lunch op het strand, vertrek ik naar Hot Water Beach. Beste tijd is vanaf 15.00 uur, rond 17.00 is het laag tij. Maar de golven zijn enorm hoog... Rond 16.15 uur is er nog geen mogelijkheid om een kuil of kuiltje te maken zonder dat het door de golven weer wordt volgegooid met (koud) water. En heel veel langer kan ik niet blijven. Ik heb nog een 1,5 uur te rijden en wil niet compleet in het donker aankomen bij mijn hostel. Dus helaas zonder een heet bad op het strand, vervolg ik mijn weg naar Coromandel Village. En het is goed dat ik niet veek langer heb gewacht... Het laatste stuk van de route is nog weer prachtig bochtig, maar rij ik inderdaad in de schemer.

In het hostel is het erg rustig... Volgens de eigenaar voor het eerst sinds Kerst. Ik ben de enige in het hoofdgebouw, er zijn nog 2 meiden in een subgebouwtje en er verblijft nog ergens een stelletje. Maar ik heb dus de luxe van een privé slaapkamer :-).