Afgelopen zaterdag, na een rustige overtocht, kwam ik rond 18.00uur in Wellington aan. Havenstad met twee ferry's dus een lekkere drukte. Ik wist al dat er geen vrije bedden meer waren in de hostels, die waren afgelopen donderdag al volledig volgeboekt vanwege Pasen. Maar twee hostels zouden ook plaats hebben voor tentjes. De eerste hostel was een beetje lastig te vinden met mijn kaart... En in een stad op een heuvel, dus wegen op verschillende niveaus. Ben meerdere keren vlak in de buurt geweest, om te ontdekken dat de straat precies onder mijn weg door loopt :-P. Dus een uurtje later sta ik eindelijk voor het hostel... Geen plek meer.. Het andere hostel is vlakbij, twee blokken verderop. Maar die heeft geen tentplaatsen meer of niet meer over. Met het accent van deze knul kom ik daar niet helemaal achter. En het maakt niet uit, het resultaat is hetzelfde: geen plaats. Zo'n 15km buiten de stad is een campingpark. Dus ik ga op pad. Het is een Top10 park, de centerparcs onder de campings.... En dat geldt ook voor de prijs! Hier is de prijs voor een nacht ongeveer het dubbele van standaard. Maar, zo vertelt de dame van de receptie mij, op 15minuten is een andere camping gelegen. Die past wellicht beter bij mij.... Oké, ze houden blijkbaar niet van motorrijdende touristen met een tentje. Dus ik ga verder, want inderdaad in mijn boekje met accommodaties staat dat het andere park de helft goedkoper is, en tevens veel mooier gelegen.

Ergens onderweg van het ene naar het andere park mis ik een verkeersbord en de bijbehorende afslag. Wat een kwartiertje zou zijn, wordt (met drie keer vragen en een vriendelijke NL-kiwi die een stukje voor me uit rijdt om me terug te brengen naar de StateHighway) uiteindelijk twee uur... Maar de super is nog open, dus met eten voor de komende dagen kom ik net na 9 uur 's avonds op de camping. In het donker mijn tent opzetten blijkt ook te lukken. Prettig om zo'n simpel tentje te hebben. Na de welverdiende douche en een kleine maar heerlijke maaltijd slaap ik prima :-).

Zondag Eerste Paasdag begint met een lekker zelfgemaakt paasontbijt. Zonder eieren, want dat is niet praktisch meenemen op de motor. En met Skype / Whatsapp bellen met broer. Een uitkomst, bellen via WhatsApp, want het kost niet veel mb's. Tijdens ons gesprek besluit ik dat ik nog een nacht extra hier zal staan. De motor heeft wat service nodig en ook Nieuw Zeeland kent een Tweede Paasdag. Ik krijg zelf de wielmoeren niet los om mijn ketting te spannen en dat moet wel even gedaan worden.

Daarna ga ik op de motor naar Wellington, lekker sightseeing in de city. Ik parkeer op een heel brede stoep onder een boom bij het parlementsgebouw. En ik weet dat parkeren op de stoep een bekeuring kan opleveren... Ach beetje risico moet kunnen op 1e Paasdag.

Het parlementsgebouw is open en er worden zelfs rondleidingen gegeven vandaag. Iets wat ik normaal niet snel doe, maar de gebouwen zijn interessant genoeg. Dus ik sluit me aan bij een rondleiding. Helaas verboden om foto's te nemen, alle digitale apparatuur moet worden ingeleverd. Onze gids vertelt simpel en duidelijk en we zien het Lagerhuis, diverse raadskamers en de bibliotheek. Er zijn ook kinderen bij...voor mij ook prettig, zelfs ik snap wat ze allemaal verteld. Na deze, toch leuke en interessante tour, de stad in. Maar met de kaart in mijn hand loop ik totaal de verkeerde kant op!! En dat is al niet de eerste keer hier in NZ. Is mijn oriëntatie dan zo slecht? Normaal gesproken niet, vind ik zelf natuurlijk... Dan zie ik het, of het kwartje valt eindelijk: de zon draait via de noordkant van de hemel... Schaduwen liggen dus aan de andere kant van dingen t.o.v. Europa. Logisch, maar het dringt nu pas tot me door. En ik ben hier toch al een paar weken... Blondie!! Maar nu, met dit nieuwe inzicht, loop ik lekker door de stad langs de kade ri het museum Te Papa. Wat een mooi museum! En druk, ook met kinderen. Ik had al gehoord dat je in dit museum makkelijk een hele dag kunt doorbrengen. Dat is niet echt mijn doel, maar ik begin te snappen dat er mensen zijn die dat wel kunnen.

De rest van de stad is niet open, maar lekker om in te wandelen. Mijn motor staat er nog, geen prent te vinden.... Weggewaaid of een meevaller? Terug op de camping lekker koken, het is tenslotte Paas.

De volgende dag doe ik een rondje in de omgeving, langs Lake Wairapara... Die namen hier :~S. Het eerste stuk, de SH2 van Upper Hutt naar Featherston is werkelijk weer prachtig motorrijden. Weer een weg die ook zomaar in de Dolomieten kan liggen. Jammer van al die auto's hier... Zelfs op mijn 250cc-tje gaan die auto's veel te traag door deze heerlijke hairpins. Helaas veel te druk om in te halen, wat met het weinig vermogen sowieso lastig is...

Dinsdag in Upper Hutt naar de motorzaak. Is nog een Yamaha dealer ook. Ik vertel wat ik wil en het komt goed! Ze gaan er gelijk mee beginnen en over 2 uur kan ik hem weer ophalen. De ketting wordt schoongemaakt en gespannen, olie vervangen en de banden gecontroleerd. Voor mijn olie krijg ik een standje.... Ik moet het peil vaker controleren en bijvullen. Het peil was veel te laag. Ik ben van een Jap/yamaha niet gewend dat deze olie verbruikt... Maar blijkt dat een 1 cilinder dat wel doet. Weer wat geleerd dus. Ook de vering wordt nog aangepast, zodat de motor stabieler is met alle bagage. Heerlijk, blij dat ik hiervoor naar de kenners ben gegaan!

Na deze beurt haal ik mijn spullen op van de camping. Ondertussen is het wat gaan miezeren. Op dat moment wist ik nog niet dat dit weer 4 dagen aan zou houden. Ik wil een leuke route nemen naar Waikanae, maar de twee mensen die ik dit vertel verklaren me voor gek. Mijn keze is een smalle, heel bochtige weg over een hoge heuvel. Twee auto's kunnen elkaar nauwelijks passeren. Heel gevaarlijk!

Goed, dat klinkt als een perfecte motorrit. Smal, bochtig en heuvel op en af. Het is maar 35 km tot het eindpunt... En inderdaad, het is een smalle weg. En bochtig. En heerlijk om te rijden! Ik kom in totaal wel 3 auto's tegen... En alle drie de keren gaat het helemaal goed. Aan de andere kant, in Waikanae aan de Tasman See, is het opgehouden met miezeren... Het hoost!! Ik bel een hostel voor een bed en maak er op tijd een eind aan vandaag. Morgen weer een dag!